اگرشراب خوری جرعه ای فشان بر خاک

از آن که نفعی به غیر رسد چه باک

بروبهر چه توداری بخور دریغ مخور

که بی دریغ زند روزگار تیغ هلاک

به خاک پای تو ای سرو ناز پرور من

که روز واقعه پاوامگیرم ازسرخاک

چه دوزخی چه بهشتی چه آدمی چه پری

به مذهب همه کفرطریقتست امساک

مهندس فلکی راه شش جهتی

چنان ببست که ره نیست زیر دیر مغاک

فریب دختر رز طرفه میزند ره عقل

مباد تا بقیامت خراب طارم تاک

براه میکده حافظ خوش از جهان رفتی

دعای اهل دلت باد مونس دل پاک