کرشمه ای کن وبازار ساحری بشکن

به غمزه رونق و ناموس سامری بشکن

به باد ده سرودستار عالمی یعنی

کلاه گوشه به آئین سروری بشکن

بزلف گوی که آئین دلبری بگذار

بغمزه گوی که قلب ستمگری بشکن

برون خرام و ببر گوی خوبی از همه کس

سزای حور بده رونق پری بشکن

به آهوان نظر شیر آفتاب بگیر

به ابروان دوتا قوس مشتری بشکن

چوعطرسای شود زلف سنبل از دم باد

تو قیمتش به سر زلف عنبری بشکن

چوعندلیب فصاحت فرو شد ای حافظ 

تو قدر او به سخن گفتن دَری بشکن