درین خرقه بسی آلودگی هست
خوشا وقت قبای می فروشان
درین صوفی وشان دردی ندیدم
که صافی باد عیش دُرد نوشان
تونازک طبعی و طاقت نیاری
گرانی های مشتی دلق پوشان
چومستم کرده ای مستور منشین
چونوشم داده ای زهرم منوشان
بیا وز غبن این سالوسیان بین
صراحی خوندل و بربط خروشان
زدلگرمیّ حافظ برحذر باش
که دارد سینه ای چون دیگ جوشان