مژدۀ وصل تو کو کز سر جان برخیزم

طایر قدسم واز دام جهان برخیزم

به ولای تو که گر بندۀ خویشم خوانی

از سر خواجگی کون و مکان بر خیزم

یا رب از ابر هدایت  برسان بارانی

پیشتر زانکه چو گردی ز میان بر خیزم

بر سر تربت من با می و مطرب بنشین

تا ببویت ز لحد رقص کنان برخیزم

خیز و بالا بنما ای بت شیرین حرکات

کز سر جان و جهان دست فشان برخیزم

گر چه پیرم تو شبی تنگ در آغوشم گیر

تا سحرگه ز کنار تو جوان بر خیزم

روز مرگم نفسی مهلت دیدار بده

تا چو حافظ ز سر جان و جهان بر خیزم