سحرم دولت بیدار ببالین آمد

گفت برخیز که آن خسرو شیرین آمد

قدحی درکش و سرخوش به تماشا بخرام

تا ببینی که نگارت به چه آئین آمد

مژدگانی بده ای خلوتی نافه گشای

که ز صحرای ختن آهوی مشکین آمد

گریه آبی به رخ سوختگان باز آورد

ناله فریاد رس عاشق مسکین آمد

مرغ دل باز هوادار کمان ابروئیست

ای کبوتر نگران باش که شاهین آمد

ساقیا می بده و غم مخور از دشمن و دوست

که بکام دل ما آن بشد و این آمد

رسم بد عهدی ایّام چو دید ابر بهار

گریه اش بر سمن و سنبل و نسرین آمد

چو صبا گفتۀ حافظ بشنید از بلبل

عنبرافشان بتماشای ریاحین آمد